Tijdens spellinglessen krijgen leerlingen vaak de opdracht om afzonderlijke woorden (meerdere keren) over te schrijven. Het idee hierachter is dat leerlingen zo het woordbeeld opslaan in het geheugen.

Het overschrijven van woorden kan een effectieve manier zijn om een leerling de spelling te leren. Het is echter nog effectiever wanneer je als leerkracht leerlingen een visueel dictee aanbiedt. Leerlingen zien daarbij enkele seconden het woord, vervolgens verdwijnt het woord en moeten ze het woord opschrijven uit het geheugen. Ten slotte vergelijkt de leerling de eigen spelling met de juiste spellingwijze. Hierbij is het niet nodig om eerst de woorden te horen.

Minder spelfouten
Leerlingen die het visueel dictee gebruiken om te oefenen met het schrijven van woorden, maken minder spelfouten dan leerlingen die een andere instructievorm krijgen. Ook leerlingen die deze oefening digitaal uitvoeren, maken minder spelfouten dan leerlingen die de woorden enkel horen.

Instructie in spelregels
Voor het inprenten van de juiste spellingwijze is het visueel dictee alleen niet voldoende. Leerlingen hebben ook formele instructie in spellingregels en de koppeling tussen klanken en letters nodig. Door te oefenen met de regel in het achterhoofd leren leerlingen hoe ze achter de juiste spellingwijze van een woord kunnen komen. Het bevorderen van spellingbewustzijn heeft een effect op de spellingresultaten. Door leerlingen zelf na te laten denken over spellingprocessen en de toepassing van spellingregels leren leerlingen waarom bepaalde spellingwijzen fout zijn.

Dit artikel is gebaseerd op 'Is het overschrijven van woorden – zonder de woorden te horen – effectief om te leren spellen?' van Kennisrotonde.